Κατερίνα Λέχου: Μια ιστορία ευγένειας…

Αφηγείται η Κατερίνα Λέχου

Αρκετά χρόνια πριν, όταν ήμουν 20-25 ετών και μόλις με είχε
προσλάβει ο κ. Χουβαρδάς στον χορό για να κάνουμε την
“Ιφιγένεια εν Ταύροις” σε συνεργασία με το La Mamma. Ένας
φίλος μου λοιπόν με είχε παρακαλέσει να πάμε στο λιμάνι
για να παραλάβουμε ένα φιλικό ζευγάρι της οικογένειάς του
που ερχόταν από τη Νίσυρο, όπυ τους φιλοξενούσαν εκεί και
να τους πάμε στο σπίτι των γονιών του. Εγώ είχαν ένα άθλιο
Ντεσεβό που ήταν σάπιο και έβλεπα το έδαφος κάτω από τα πεντάλ.
Τους παραλαμβάνουμε, ο κύριος πιο ηλικιωμένος, η κυρία σε μια
μέση ηλικία. Φτάσαμε στο σπίτι και ο κύριος άρχισε κάποια
στιγμή να με ρωτά με τι ασχολούμαι.Του λέω ότι είμαι ηθοποιός
και με πολλή χαρά γιατί είχα πάρει και την δουλειά την καινούρια.
Και να του εξηγώ τι είναι το la Mamma Χριστέ μου! Εκείνος μου
έκανε ερωτήσεις γιατί μου αρέσει αυτή η δουλειά, πώς είναι δομημένο
αυτό το project που κάνουμε… Μετά από μισή ώρα που μιλάμε και
που με ακούει ουσιαστικά αυτός ο άνθρωπος και θέτει ερωτήματα,
σηκώνομαι και μου λέει ο φίλος μου: “Τα είπατε με τον Peter;”
Λέω ναι, αυτός ο κύριος τί δουλειά κάνει; Μου έκανε πάρα πολλές
ερωτήσεις. Μου λέει είναι ο Peter Brook, είναι πολύ γνωστός
σκηνοθέτης.Και φυσικά όπως καταλαβαίνετε εξαϋλώθηκα. Διότι τι
να σου πώ δηλαδή; Η γοητεία αυτού του ανθρώπου, η ευγένειά. του
να κάθεται και να ακούει μέσα σε εισαγωγικά μια ηθοποιό η οποία
από τη χαρά της κιόλας υπερθεματίζει σε ορισμένα πράγματα και να
με ακούει τόσο υπομονετικά και με τόση προσοχή και να μου θέτει
ερωτήματα νομίζω είναι η επιτομή της ευγένειας.