Είναι αποδεκτό να σχολιάζουμε το φαγητό του άλλου;

Το τραπέζι είναι τόπος συνύπαρξης, όχι πεδίο κριτικής. Είναι ο χώρος όπου μοιραζόμαστε τη γεύση,
την κουβέντα και την ανθρώπινη επαφή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όλα είναι προς σχολιασμό και κυρίως
ό,τι υπάρχει στο πιάτο του άλλου. Είναι αποδεκτό να σχολιάζουμε το φαγητό του άλλου;
Η απάντηση είναι σαφής: Όχι, εκτός αν μας ζητηθεί. Δεν εκφράζουμε αποστροφή για τις επιλογές κάποιου
όπως για παράδειγμα «πώς μπορείς να τρως αυτό;», «εγώ δεν θα το άγγιζα ποτέ». Δεν ειρωνευόμαστε το
μέγεθος, το είδος ή τον τρόπο που τρώει κάποιος όπως για παράδειγμα «πάλι πατάτες;», «το τρως όλο αυτό
μόνος σου;»και βέβαια δεν χρησιμοποιούμε το πιάτο του άλλου για να προβάλλουμε τις δικές μας διατροφικές
πεποιθήσεις.Ακόμα και το πιο “καλοπροαίρετο” σχόλιο μπορεί να ηχήσει αμήχανα, αδιάκριτα ή μειωτικά.
Γιατί το φαγητό, εκτός από ανάγκη, είναι προσωπική εμπειρία. Κουβαλάει κουλτούρα, συνήθειες, γούστα,
μνήμες. Δεν έχουμε θέση μέσα σε αυτό.